Op tijger- en muizenjacht

Nadat we de eerste dag rustigaan gedaan hebben, en alleen de deur uit zijn geweest om eten te halen, voelde we ons de tweede dag gelukkig een stuk beter. Daarom besloten we om een poging te doen om onze treintickets in het zuiden te boeken. Dat bleek een stuk moeilijker dan gedacht. Natuurlijk liepen we de verkeerde kant op en kwamen we een overvriendelijke Indier tegen die ons wel naar het reisbureau zou brengen. Daar konden ze onze tickets niet boeken. Bij het tweede reisbureau volgde hetzelfde probleem. Uiteindelijk besloten we maar om zelf naar het station te gaan, maar eenmaal aangekomen mochten we het boekingscentrum niet binnen omdat we buitenlanders waren. Na 3 uur hebben we de strijd maar gestaakt. Ons verdere plan was om naar zuid Delhi te gaan maar omdat het inmiddels al het middaguur gepasseerd was, hadden we besloten om naar het oude gedeelte te gaan. Daar hebben we het Red fort en de Jama Masjid gezien (als enige personen gekleed in zo'n prachtig Harry Potter gewaad omdat we natuurlijk te bloot gekleed waren). Daarna was er zelfs nog tijd om naar Raj Ghat te gaan, de begraafplaats van Ghandi. Die ligt in een groot park waar tevens zijn vrouw en dochter begraven liggen. Omdat onze conditie nog niet optimaal was zijn we daarna teruggekeerd naar ons hostel. De derde dag hebben we een nieuwe poging gedaan voor onze treintickets. We hadden van tevoren research gedaan naar het officiele toeristenbureau aangezien er daar blijkbaar maar 2 van zijn. Natuurlijk raakten we verdwaald en bracht weer een uberenthousiaste Indier ons naar een random bureau. Daar konden ze ons wel helpen. Omdat we ook een dagtrip naar Agra wilden, hadden we bij de diverse bureaus informatie ingewonnen. Dit bureau bood ons tot nu toe de beste prijs en voor we het wisten was alles al afgesproken. Daarom hadden we niet veel tijd om de details te bekijken, hoewel het geheel wel goed klonk. We zouden een dagtrip naar Agra en een rondtrip door de stad krijgen. De benzine, taxes, een gids en drop off op het treinstation waren inbegrepen. Daarbij waren onze treintickets ook nog eens vastgelegd. We waren helemaal gelukkig. De rest van de dag hebben we vooral veel gelopen omdat we wilden shoppen maar iedereen ons steeds naar dezelfde winkel bleef brengen als we terugliepen. Uiteindelijk is het ook nog gelukt om de Laxmi tempel te bezichtigen, waarna we teruggelopen zijn naar ons hostel. We zijn vroeg gaan slapen want de volgende ochtend zouden we om 6uur vertrekken naar Agra. Dit keer is het me gelukt om het niet te verpesten door ziek te worden en na een rit van 5 uur kwamen we aan te Agra. Daar zijn we eerst de Taj Mahal gaan bezichtigen. Onze gids was erg aardig en heeft ons veel verteld. Daarna stond hij erop om ons mee te nemen naar een winkel waar ze hetzelfde handwerk verrichten als waarmee de Taj vervaardigd is. We kwamen natuurlijk niet weg zonder iets te kopen. Daarna werden we geacht om onze gids te betalen aangezien 'hij het vrijwillig deed'. Omdat het fort van Agra volgens onze chauffeur veel leek op dat van Delhi, hebben we dat niet bezichtigd. In plaats daarvan zijn we naar Akbar's mausoleum en Baby Taj geweest. Voor Fatekpur Sikri was volgens de chauffeur geen tijd meer. Daarom keerden we relatief vroeg terug naar Delhi. Toen we uit wilden stappen, begon de chauffeur erover dat zijn loon niet vastgelegd was in het contract en dat hij toch wel een hele dag gereden en gewacht had. Omdat onze trip toch al duurder uitviel dan we gepland hadden, waren we naar zijn mening niet gul geoeg en liet hij ons zichtbaar beledigd achter. De volgende ochtend konden we relatief vroeg op pad om toch nog zoveel mogelijk van Delhi te zien, uiteraard met dezelfde chauffeur. We moesten van tevoren een lijstje maken met plekken die we wilden zien en daar kon niet vanaf geweken worden. Omdat we toch een nieuwe poging wilden doen om te shoppen stond Palika bazaar ook op ons lijstje en dat werd onze eerste stop. Onze chauffeur was alleen even vergeten te vertellen dat op maandag de winkels pas om 11uur open gaan en daar kwamen we natuurlijk pas achter nadat hij weggereden was. Dus hebben we anderhalf uur rond een dicht winkelcentrum rondgelopen. Vervolgens gingen we via de India Gate naar Hauz Khas, een dorpje binnen Delhi. Onze chauffeur was wederom vriendelijk genoeg om ons ruim een kilometer eerder bij een winkelcentrum af te zetten dat dezelfde naam droeg. Gelukkig is het ons wel gelukt om naar het dorpje te gaan en toch de bezienswaardigheden te spotten. Daarna was hij boos dat we te laat op de aangesproken plek aankwamen. De rest van de dag verliep ook niet erg vriendelijk. We hebben toch nog Qutab Minar gezien. Daarna was het tijd voor zijn lunchpauze en werden wij afgezet in een superbazaar, gesponsord door de overheid. Uiteraard waren we ook weer iets te laat op de afgesproken plek. Daarna begon de discussie dat onze lijst te lang was en het niet mogelijk was om alles te zien aangezien hij ruim 2 uur van tevoren naar het station wou vertrekken. We zijn tegen zijn wil in en 'geheel op eigen risico' toch nog op ons gemak naar Humayun's tomb geweest. Na een maaltijd afgehaald te hebben zijn we op weg gegaan naar het station, dat net buiten Delhi lag. Hoewel de chauffeur had voorspeld dat we nooit op tijd zouden komen, waren we er ruim een halfuur van tevoren. Daar hebben we afscheid genomen. Om een tip heeft hij niet meer gevraagd... Zo eindigde onze tijd in Delhi met zowel goede ervaringen van overaardige Indiers die echt proberen te helpen en Indiers die bij al die hulp toch een andere bedoeling hadden. Precies zoals de reisgids voorspelde.
Precies op de geplande tijd kwamen we aan in Varanasi. Vlak voordat we aankwamen werd de lucht heel donker en tegen de tijd dat we de trein uit moesten, regende het pijpenstelen. Gelukkig hadden we een pick-up service van het guesthouse. Echter Varanasi bestaat uit allerlei kleine steegjes dus het laatste stuk moesten we toch met onze tassen door de regen. Toen we bij het hostel aankwamen waren we doorweekt. In het guesthouse werden we vriendelijk ontvangen en mochten we in een kamer blijven, terwijl de onze schoongemaakt werd. Dat duurde ons uiteindelijk net iets te lang en toen zijn we toch maar even op verkenning gegaan en vooral op zoek naar eten. Goed eten in Varanasi bleek nog niet zo makkelijk. We hadden in onze gids gelezen dat de meeste reizigers in Varanasi voedselvergiftiging krijgen doordat de afwas in de Ganges gedaan wordt. We hadden dus bedacht om verder de stad in te lopen. Daar kwamen we uiteindelijk uit bij een klein zaakje met typisch Indisch eten. Hoewel het erg lekker was, kan mijn buik dit helaas nog altijd niet aan kan. Daarom zijn we snel teruggekeerd naar het guesthouse waar onze bagage inmiddels al op onze kamer stond. Onze kamer was relatief ruim en we hadden genoeg opbergruimte. Het guesthouse ligt midden tussen de ghats en dus in het episch centrum van Varanasi. Het personeel is erg aardig en een vriend van de familie had aangeboden om met ons een rondje te maken langs de ghats. Dat hebben we smiddags dus gedaan. Hij liet ons onder meer de burning ghats zien en alle andere ghats met hun functie. Daarna nam hij ons mee naar een fabriek waar men zijde verwerkt. Hij heeft ons het proces laten zien en ons daarna meegenomen naar de winkel die bij de fabriek hoorde. Daar konden we het natuurlijk niet laten om een souveniertje mee te nemen. Doordat het erg lang duurde voordat we een keuze hadden gemaakt, waren we te laat voor de avondceremonie. Daarom zouden we die de volgende dag nog tegoed houden. Inmiddels was de nacht gevallen en waren we blij met onze gids, die de steegjes wel kende ook omdat ze niet verlicht zijn. We zijn bij de ghats gaan eten en daarna teruggekeerd naar het hostel waar we teon wel toe waren aan een verfrissende douche. Helaas werkte het water en de stroom niet vanwege de hevige regenval de dag ervoor. Gelukkig hadden ze het water vlak voor ons slapengaan gemaakt waardoor we toch nog onze douche konden nemen. Intussen was er ook een tweede probleem opgetreden, we zagen een muis lopen in onze kamer. Hij was te snel om hem zelf te vangen dus hebben we de hulp van de eigenaar ingeschakeld. Die was mogelijk nog banger. Zijn oplossing was om alle gaten in de kamer dicht te maken en te hopen dat de muis wegging. Wij hadden als oplossing bedacht dat we met z'n tweeen onder de klamboe gingen liggen, ook vanwege de vele muggen die inmiddels waren binnen gekomen. Gelukkig sleep ik dat ding dus niet voor niks mee, en komt ook mijn meegenomen waslijn toch nog van pas. Die avond en nacht hebben we gelukkig geen muis meer gezien. De volgende ochtend begonnen de mensen van het hostel aan de grote schoonmaak en in de avond kregen we te horen dat de muis de dag niet overleefd had. Wij hadden die dag het plan om naar de BHU te gaan, de universiteit. Daar was een groot museum en een tempel. Het museum was voor de helft in renovatie dus we hebben niet zoveel gezien. De tempel was erg mooi, maar inmiddels hebben we zoveel tempels bezocht dat we er niet meer zo snel van opkijken. Daarna hebben we een lekker verfrissend ijsje genomen, aangezien het tropisch warm is in Varanasi, en zijn we op weg gegaan naar het fort. Dat viel een beetje tegen, net zoals het museum aldaar. Het beloofde uitzicht over de Ganges hebben we niet gezien. Om half 7 waren we weer braaf in het hostel om naar de ceremonie te gaan. Die was erg drukbezocht en indrukwekkend. Duizenden mensen stonden op de traptreden of op boten te kijken, klappen en zingen. Daarna zijn we gaan eten in een klein restaurantje met heerlijk eten en livemuziek. We waren trots toen we de weg terug naar ons hostel gevonden hadden en nog blijer toen het water werkte. De volgende dag was alweer onze laatste in Varanasi. Daarom hebben we rustig onze tassen ingepakt en uitgebreid gebruncht bij de German Bakery. Daar raakte we aan de praat met een Nederlands meisje. Zij was er met haar vriend en beiden hadden de avond van tevoren voedselvergiftiging opgelopen waardoor zij alleen kwam eten. We hebben nog wat India-ervaringen uitgewisseld en haar wat tips gegeven over wat te bezoeken. Daarna zijn we zelf op pad gegaan en zijn we door de straatjes gaan schuimen op zoek naar een leuke herinnering uit deze stad. Dat is uiteindelijk meer dan gelukt. Om half 5 waren we weer in het hostel, omdat onze riksja chauffeur ons toen zou oppikken. Na een flinke klamme, zweterige wandeling kwamen we uiteindelijk weer in riksja-gebied terecht. De zweetdruppels stroomden inmiddels over onze gezichten. We waren ruim op tijd op het station omdat onze trein anderhalf uur vertraging had. Inmiddels is die gelukkig wel komen opdagen en zijn we op weg naar Calcutta. Dit keer zaten we in de sleeperclass, en dat is toch echt wel een stapje lager dan 3AC. Waar die klasse altijd ijskoud was door de airco, is de sleeper bloedheet en zit het vol met insecten. Het wordt dus nog een uitdaging om de muggen en kakkerlakken van ons af te houden en te slapen in deze sauna.
Het slapen lukte zoals verwacht niet helemaal maar dat kwam meer doordat het bed iets harder was dan van tevoren gedacht. 's Ochtends werden we allebei geradbraakt wakker. Vanwege de vertraging kwamen we ook ruim anderhalf uur later aan en toen we op het station een taxi wilden pakken bleek er een taxi-staking gaande. Het leek ons de beste optie om een ferry te pakken, maar aangezien we de verkeerde hadden genomen, moesten we nog een heel eind lopen. Uiteindelijk vonden we een bus die ons weer een beetje dichter bij Parkstreet kon brengen, maar na een flinke wandeling kwamen we doorweekt van het zweet aan bij ons hotel. Het is een prachtig pand met 5 etages. De receptie zit op de 5e etage en gelukkig was er een lift. Na het inchecken konden we meteen de kamer in waar we erg blij mee waren. Deze kamer is ruim, luxe en zover we gezien hebben insectvrij. Na een verfrissende douche gingen we de stad verkennen. Parkstreet hadden we al snel gevonden, en de Maiden bleek ook echt gewoon een wei. Het Victoria Memorial is een statig gebouw met prachtige tuin en vijvers. Een flinke regenbui bleef ons echter niet bespaard. Na de st. Paul's church en het planetarium zijn we richting New Market gelopen, vanwege alle kraampjes duurde het geruime tijd om er te komen. Voor ons avondeten eindigden we bij de chinees op de hoek van onze straat. Aangezien mijn voedselvergiftiging me nog altijd parten speelt, durf ik nog niet terug naar het Indische dieet, wat ik op zich wel jammer vindt aangezien de Calcutaanse keuken bekend staat om de heerlijke visgerechten en spicy rolls. Na ons soepje keerden we terug naar ons hotel. Omdat ik de vorige nacht zo slecht geslapen had, viel ik om half 10 als een blok in slaap. Fris en fruitig was ik de volgende ochtend al vroeg op. Helaas regende het toen we het hotel uitliepen. Daarom besloten we naar het National museum te gaan. Daar troffen we een flinke beeldencollectie en een hoop opgezette dieren aan. Helaas waren grote delen van het museum in renovatie. Na het museum gingen we op weg naar het officiele toeristenoffice. Dit bleek natuurlijk weer makkelijker gezegd dan gedaan en toen we het eindelijk hadden gevonden bleek het al gesloten. Dus zijn we maar naar het eerste de beste volgende touristenbureau gegaan. We wilden namelijk graag een dagtrip naar de Sunderbans maken. Dat is een natuurgebied ten zuiden van Kolkata. We kregen een aanbod dat ons wel goed leek (we waren nog waakzamer door onze Delhi-ervaring) en besloten de volgende dag vroeg te gaan. Na deze deal hebben we gegeten bij een van de vele patisserieen die Kolkata rijk is. Met frisse moed gingen we op weg naar het Marble palace. Onderweg begon het flink te regenen, en voordat we het wisten stonden we letterlijk tot onze knieen in het water. Toen we na vele omwegen het paleis bereikte bleek het al dicht. College street bereikte we tegen zonsondergang en het buitenlander zijn maakte deze buurt niet aangenaam. We besloten op zoek te gaan naar het dichtsbijzijnde metrostation, maar uiteindelijk hebben we de hele weg terug gelopen. In het hotel heb ik nog even wat kleren gewassen (voor de laatste keer!). De volgende ochtend moesten we om half 6 klaar staan. Onze medereizigers zouden om 6u buiten hun hotel staan. Het bleken Indiers te zijn, dus rond half 7 konden we op weg. De weg naar het zuiden was prachtig met klei huisjes en rijen palmbomen tussen de rijstvelden. De boot bleek een echte vissersboot te zijn, omgebouwd voor toeristische doeleinden. Door de dichte begroeiing onderweg en de benaming jungle die iedereen gebruikte, hadden wij ook die verwachting. Dat bleek niet geheel waar, de omgeving bestond vooral uit struiken en moddervlaktes. Nadat we onze gids opgepikt hadden, gingen we op zoek naar DE Bengaalse tijger. Onderweg kregen we ook nog een luxe maaltijd met keuze uit vis, kip en vegetarisch. Het spannendste wat we onderweg tegenkwamen was een hert en aangezien het heel de tijd regende waren we blij toen we op de steigers aanmeerden. Na de mooie terugreis zijn we gaan eten bij een restaurantje aangeraden door onze medereizigers. De mutton biryani was een van de beste uit de stad, en wij raden hem ook aan! De rest van de avond hebben we op onze hotelkamer besteed aan het passen en meten van onze bagage aangezien we de volgende dag zouden vliegen. Op onze laatste dag zijn we 's ochtends uitgebreid gaan brunchen en daarna gaan shoppen. Rond 1 uur vertrokken we per taxi richting vliegveld. Onze rugzakken waren samen gelukkig niet te zwaar dus alles mocht mee. Alles verliep perfect op tijd en rond 4 uur vertrokken we richting Bangalore.
Na een vrij snelle landing (ik moest zelfs om iets te kauwen vragen omdat mijn oren zo'n pijn deden) en onze bagage die zelfs al op de band lag toen we aan kwamen lopen zaten we ruim 2,5u later in de bus die ons in de buurt van het hotel zou brengen. Bij aankomst bleek het nog ruim 1km lopen, waardoor we toch maar een riksja hebben genomen. We waren blij toen we onze kamer in liepen. Helaas bleek dat het badkamerlicht het niet deed, dus zijn we ook nog eens van kamer verhuisd. Na al dat gezeul waren we wel toe aan een massage, maar zo moe dat we geen puf meer hadden om van het bed af te komen. Bovendien was het ook weer even tijd om met Nederland te socialisen vanwege het gebrek aan wifi in Kolkata. Ook zijn we inmiddels weer beiden ziek door de airco. Die massage houden we dus nog tegoed, maar geslapen hebben we! Na een goede nachtrust en het uitchecken gingen we op jacht naar een ontbijt. Dat werd uiteindelijk een banaan bij gebrek aan beter. We hebben de botanische tuinen en het meer gezien en daarna hebben we ons ontbijt nog even overgedaan in een klein Indisch restaurantje. Aangezien we maar een dag in Bangalore hebben, hebben we daarna nog het paleis en de Bull temple gezien. Het fort was helaas dicht. Daardoor hadden we nog wat tijd over om door de straten en over de bazaar te schuimen. Na een heerlijk ijsje zijn we richting station vertrokken. We waren, net als onze trein, ruim op tijd en vertrokken 18.15 stipt richting Mysore waar we over 3 uurtjes zullen aankomen. De laatste daagjes zijn aangebroken en langzaam begint het achterlaten en opraken van spullen. Ik hoop nog wat volume uit mijn rugzak hier te laten zodat ik weer wat ruimte heb voor souveniertjes.